Cukrzycy zaczyna się poświęcać coraz więcej uwagi. Nic w tym dziwnego, gdyż staje się ona jedną z najczęstszych chorób w obecnych czasach, dlatego też jest określana mianem społecznej. Zapadalność na nią znacznie zwiększa się wraz z wiekiem, jednak i u osób młodych można spotkać przypadki nietolerancji glukozy. Warto więc nieco poznać czym się objawia i jak się ją leczy.
Objawy cukrzycy
Cukrzyca powoduje brak insuliny, co skutkuje utrudnionym transportem glukozy z krwi do komórek. Dlatego właśnie jej wysokie stężenie w krwiobiegu jest pierwszą oznaką zachorowania. Ponadto cukier może gromadzić się także w przestrzeni międzykomórkowej oraz innych płynach.
Efektem takich problemów jet glukozoria zwana również cukromoczem, czyli zwiększone przenikanie glukozy do moczu. W momencie niedoboru insuliny w organizmie kwasy tłuszczowe są rozkładane w nadmiarze, co powoduje powstawanie toksycznych związków chemicznych oraz zakwaszanie organizmu.
Bardzo często można się spotkać wtedy ze skutkami ubocznymi choroby, jakim jest występowanie kwasicy cukrowej, nazywanej także kwasicą ketonową, od ciał ketonowych. Podczas wykonywania analizy składu moczu wskazuje się nadmierną obecność acetonu.
Skutkami przemian biochemicznych jest wówczas zwiększone pragnienie oraz wydalanie moczu. Chorzy potrafią wypić w tym czasie nawet kilkanaście litrów wody na dobę. Przy ograniczeniu podaży wody dochodzi wtedy do znacznej utraty wagi i odwodnienia.
Innymi objawami cukrzycy mogą jeszcze być:
- postępujące osłabienie
- nawracające infekcje
- ropne zmiany skórne
- świąd w ujściu cewki moczowej
- upośledzenie wzroku
Leczenie cukrzycy
Leczenie cukrzycy, bez względu na to, jaki to jest typ, jest nadal tylko objawowe. Ponadto zwalczanie tej choroby jest także czasochłonne, co wymaga ścisłej i świadomej współpracy lekarza z pacjentem. W leczeniu cukrzycy stosuje się przede wszystkim insulinę, która ma uzupełniać niedobory tego hormonu w organizmie.
Drugim sposobem leczenia objawowego jest również podawanie leków doustnych, które mają za zadanie pobudzać wewnątrzustrojowe komórki wysp trzustkowych do wytwarzania własnej insuliny. Długotrwałe zmaganie się z chorobą bardzo często jest wspomagane także odpowiednią dietą. Niekiedy pacjenci potrzebują również wsparcia psychoterapeuty, gdyż nie mogą się z nią pogodzić.
Wielu lekarzy poleca także kształcenie zdrowotne, które pomoże pacjentowi samodzielnie kontrolować poziom glukozy we krwi i zawartość cukru w moczu. W przypadku pojawienia się stanów zapalnych lub zakaźnych wymagane jest częste wykonywanie testów laboratoryjnych, które mają na celu określenie ilości podawanej insuliny.
